Μεγάλη γιορτή αφιερωμένη στις γυναίκες, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας διοργάνωσε ο Όμιλος UNESCO Πειραιώς και Νήσων για 3η συνεχή χρονιά.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 19 Μαρτίου 2017 και ώρα 19:30, στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη επί της οδού Μέρλιν 1 και Βασ. Σοφίας.
Το άνοιγμα της εκδήλωσης έγινε με μουσικό αφιέρωμα στη γυναίκα από την παιδική χορωδία του Δήμου Διονύσου, υπό τη Διεύθυνση του κυρίου Στέφανου Καρδιόλακα.
Καλωσόρισμα στο φιλόξενο χώρο του Ιδρύματος Θεοχαράκη έγινε από τους Ιδρυτές κ. Βασίλη και Μαρίνα Θεοχαράκη. Ακολούθησε χαιρετισμός από τον πρόεδρο του Ομίλου UNESCO Πειραιώς και Νήσων και μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ομίλων Συλλόγων και Κέντρων UNESCO κ. Ιωάννη Μαρωνίτη και στη συνέχεια βραβεύτηκαν σημαντικές κυρίες από διάφορους χώρους όπου η καθεμία έχει ξεχωρίσει και διαπρέψει.
Το παρών στην εκδήλωση έδωσαν σημαντικές προσωπικότητες της πολιτικής σκηνής, των γραμμάτων και των τεχνών, της επιχειρηματικής και ακαδημαϊκής κοινότητας, καθώς και εκπρόσωποι του τύπου, εθελοντικών και ανθρωπιστικών φορέων.
Ο κ Φιλιππάκος προσκλήθηκε από τον Πρόεδρο της UNESCO Πειραιώς και Νήσων να βραβεύσει την Αντιστράτηγο της Ελληνικής Αστυνομίας, κ. Ζαχαρούλα Τσιριγώτη. Βαθύτατα συγκινημένος από την γιορτινή και την ευχάριστη ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο αμφιθέατρο, αμέσως μετά δήλωσε -μεταξύ άλλων- τα εξής:
«Εκδηλώσεις σαν τη σημερινή μας κάνουν να σκεφτόμαστε ότι η «Ημέρα της Γυναίκας» δεν είναι απλά άλλη μια επετειακή ημέρα, που επιτάσσει μια ευχή σε κάθε εκπρόσωπο του καλύτερου μισού του πληθυσμού του πλανήτη. Υπάρχει και για να αφήνει να φανούν χαραμάδες φωτός και αισιοδοξίας, με αφορμή όλες εκείνες τις γυναίκες που αγωνίστηκαν και πέτυχαν, η κάθε μία στον τομέα της. Επιστήμονες, λογοτέχνιδες, πολιτικοί, καλλιτέχνιδες, αθλήτριες, επιχειρηματίες. Με αφορμή και τις σιωπηλές ηρωίδες. Εκείνες τις γυναίκες που κουβαλώντας σε μπόγους τα μωρά τους διασχίζουν ποτάμια και πελάγη, σύνορα χαρακιές στο σώμα του πλανήτη, πολεμώντας ως την τελευταία τους ανάσα να τα κρατήσουν στεγνά, ζεστά και ασφαλή. Για εκείνες τις γερόντισσες, σε νησιά και χωριουδάκια ξεχασμένα, που αυτά τα ίδια τα παιδιά θα τα φροντίσουν σαν να ήταν δικά τους παιδιά, δικά τους εγγόνια. Παιδιά του κόσμου.
Τελικά, την «Ημέρα της Γυναίκας» οι γυναίκες δεν θέλουν μόνο λουλούδια, δώρα και αγκαλιές.
Απαιτούν.
Απαιτούν να τους αναγνωριστούν τα δικαιώματα που αυτονόητα ήδη θα έπρεπε να απολαμβάνουν. Απαιτούν ουσιαστική ισότητα. Απαιτούν το προφανές.
Κλείνοντας, θα ήθελα να σας θυμίσω τη φράση του Έλληνα Αριστοτέλη Ωνάση:
“Εάν δεν υπήρχαν οι γυναίκες, όλα τα λεφτά του κόσμου δεν θα είχαν καμία αξία”.
Μητέρα, σύντροφος, κόρη, φίλη, αδελφή, βάλσαμο και πληγή, η γυναίκα είναι το αλάτι της Γης.
Και στο σημείο αυτό θα ήθελα να προσθέσω ότι «οι γυναίκες είναι οι αλκυονίδες ημέρες στους πιο βαρείς χειμώνες της ζωής μας».
Τζανέτος ΦΙΛΙΠΠΑΚΟΣ 