Ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Εσωτερικών Τζανέτος Φιλιππάκος συμμετείχε την Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017 στην 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της Γραμματείας Γυναικών της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων (Π.Ο.ΑΣ.Υ.), που πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Π. Μπακογιάννης στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Τα ιδιαίτερα προβλήματα της Γυναίκας Αστυνομικού αναδείχθηκαν φέτος, για δεύτερη συνεχή χρονιά, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, με τη συμμετοχή γυναικών – αντιπροσώπων των Πρωτοβαθμίων Οργανώσεων, του προεδρείου και μελών του ΔΣ της Ομοσπονδίας, σύσσωμης της Πολιτικής και Φυσικής Ηγεσίας καθώς και εκπροσώπων των πολιτικών κομμάτων και της Περιφέρειας Αττικής.
Στη Συνδιάσκεψη παραβρέθηκαν πέρα από τον κ. Φιλιππάκο, ο Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών κ. Νίκος Τόσκας, ο Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Τάξης κ. Δημήτρης Αναγνωστάκης, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Παναγιώτα Κοζομπόλη ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησης, η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κα Αννα Καραμανλή και η υπεύθυνη του τομέα Δημόσιας Τάξης κα Μάιρα Μυρογιάννη, ως εκπρόσωποι των Ανεξάρτητων Ελλήνων οι κυρίες Δέσποινα Χαλκίδη και Ευαγγελία Γεωργούλια, η εκπρόσωπος του ΚΚΕ κα Κάτια Κρόκου, η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κα Χρυσάνθη Αδαμακοπούλου, η εκπρόσωπος της Ένωσης Κεντρώων κα Βασιλική Λασπίτη και η εκπρόσωπος της Περιφέρειας Αττικής κα Ιωάννα Τσούπρα.
Εκ μέρους της Φυσικής Ηγεσίας του Σώματος, παραβρέθηκαν ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας Αντιστράτηγος Κωνσταντίμος Τσουβάλας, η Γενικός Επιθεωρητής Αστυνομίας Αλλοδαπών και Προστασίας Συνόρων Αντιστράτηγος Ζαχαρούλα Τσιριγώτη, ο Προϊστάμενος Επιτελείου του Αρχηγείου Αντιστράτηγος Μιχαήλ Καραμαλάκης, ο Γενικός Επιθεωρητής Αστυνομίας Νοτίου Ελλάδος Αντιστράτηγος Αντώνιος Μπάκας, η Διευθύντρια της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών Υποστράτηγος Πηνελόπη Μηνιάτη, η Διευθύντρια του Τ.Ε.Α.Π.Α.Σ.Α., Ταξίαρχος Παναγιώτα Χαρώνη και ο Προϊστάμενος του Κλάδου Τάξης Ταξίαρχος Δημήτριος Αθανασόπουλος.
Τις εργασίες της Συνδιάσκεψης άνοιξαν τόσο ο Πρόεδρος της ΠΟΑΣΥ κ. Γρηγόρης Γερακαράκος και ο γενικός γραμματέας κ. Κωνσταντίνος Μαλλικόπουλος, και η Γραμματέας της Γραμματείας Γυναικών κα Μαρία Γιαννακοπούλου.
Νωρίτερα, σε συνεργασία με την Αντικαρκινική Εταιρεία, στον αύλειο χώρο της ΠΟΑΣΥ δόθηκε η δυνατότητα διενέργειας μαστογραφιών από Κινητή Μονάδα Μαστογράφου της Αντικαρκινικής Εταιρείας, σε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης του γυναικείου πληθυσμού της Ελληνικής Αστυνομίας για τη θωράκισή του από την επάρατη νόσο, όπως τόνισε στο πλαίσιο της συνδιάσκεψης ο πρόεδρος της Αντικαρκινικής Εταιρείας κ. Ευάγγελος Φιλόπουλος, ο οποίος επίσης παραβρέθηκε.
Ο κ. Φιλιππάκος απηύθυνε χαιρετισμό, όπου μεταξύ άλλων τόνισε:
«Σήμερα η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, γνωστή και ως «Διεθνής ημέρα των δικαιωμάτων των γυναικών», έχει τις ρίζες της στις διαμαρτυρίες των γυναικών στις αρχές του εικοστού (20ου) αιώνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, που ζητούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας, καθώς και δικαίωμα ψήφου.
Έχει καθιερωθεί ως μια ημέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας, και την αξιολόγηση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία. Παραδοσιακά, ενώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών διαδηλώνουν σε όλο τον κόσμο για να κάνουν γνωστά τα αιτήματά τους για βελτίωση της θέσης των γυναικών.
Σήμερα, σε πολλές περιοχές, η ημέρα έχει χάσει το πολιτικό της νόημα, και έχει γίνει απλώς μια ευκαιρία, για να εκφραστεί – κυρίως από την πλευρά των ανδρών- η αγάπη για τις γυναίκες όπως συμβαίνει και με τη γιορτή της μητέρας. Σε κάποιες χώρες, ωστόσο, παραμένει ισχυρή η απήχηση της πολιτικής σημασίας της σημερινής ημέρας για την υποστήριξη και ενδυνάμωση των δικαιωμάτων των γυναικών σε κοινωνία και εργασία.
Όπως και να έχει όμως, με όποια έννοια εορταστεί η σημερινή ημέρα, το βαθύτερο και ουσιαστικό νόημα είναι η ύπαρξη και η συμβολή της γυναίκας εργαζόμενης και της προσφοράς της στο οικογενειακό, εργασιακό και κοινωνικό σύνολο.
Θα πρέπει εδώ να αποτίσουμε έναν φόρο τιμής στην Ελληνίδα νεοπλατωνική φιλόσοφο, μαθηματικό και αστρονόμο Υπατία που πέθανε μαρτυρικά, κατά πολλούς την 8η Μαρτίου του 415 μ.Χ. .
Στην ιστορία των επιστημών για δεκαπέντε αιώνες είναι η μοναδική γυναίκα που συναντάμε και η πρώτη που δίδαξε δημόσια, αποτελώντας αδιαμφισβήτητο σύμβολο της ισότητας των φύλων, ούσα ταυτόχρονα και μάρτυρας της γνώσης.
Στο πέρασμα των χρόνων η θέση της γυναίκας στο κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι απασχολούσε την ανθρωπότητα και συνήθως συνδεόταν με ιδέες και αντιθέσεις γύρω από τον βιολογικό της ρόλο.
Σήμερα όμως οι γυναίκες δεν έχουν μόνο κατακτήσει τις χαμηλές βαθμίδες της ιεραρχίας στην εργασία, αλλά υπάρχουν γυναίκες επιχειρηματίες, γυναίκες διευθύνουσες σύμβουλοι, γυναίκες στις υψηλές βαθμίδες της Εκπαίδευσης, της Δικαιοσύνης, γυναίκες ως υψηλόβαθμα στελέχη στα Σώματα Ασφαλείας και στις Ένοπλες Δυνάμεις, περισσότερες από ότι στο παρελθόν, οι οποίες πολλές από αυτές ασκούν τα καθήκοντα τους με ιδιαίτερη επιτυχία.
Ήδη, βλέπω πολλές τέτοιες γυναίκες σήμερα εδώ που αποπνέουν μια ευαισθησία και μια δυναμική, στοιχεία τα οποία θα τις βοηθήσουν στην περαιτέρω επαγγελματική τους ανέλιξη και πορεία. Χαρακτηριστικό δε παράδειγμα της ανέλιξης των γυναικών στο Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας είναι και η Αντιστράτηγος Ζαχαρούλα ΤΣΙΡΙΓΩΤΗ, η Υποστράτηγος Πηνελόπη ΜΗΝΙΑΤΗ και η Ταξίαρχος Παναγιώτα ΧΑΡΩΝΗ, που αποτελούν έμπρακτο δείγμα της επαγγελματικής καταξίωσης των γυναικών αστυνομικών.
Πως θα ήταν ο κόσμος χωρίς την ενεργή παρουσία της γυναίκας:
Την απάντηση την δίνει ο σκωτσέζος ποιητής Τόμας Κάμπελ «Ο κόσμος ήταν άχαρος, ο κήπος ήταν αφιλόξενος και ο άνθρωπος ο ερημίτης αναστέναζε, ώσπου η γυναίκα χαμογέλασε».
Σε πολλές χώρες και πολλές κοινωνίες, τίποτα όμως δεν είναι δεδομένο και εύκολο για την γυναίκα ακόμα και σήμερα. Κι αυτό γιατί παρόλο που η γυναίκα είναι δυναμική, δραστήρια, διεκδικεί και απαιτεί, πρέπει συγχρόνως να καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια απέναντι στους «άρρενες» αντιπάλους της. Έχει να εναντιωθεί απέναντι σε προκαταλήψεις του παρελθόντος, σε κοινωνικά «ταμπού» και σε ένα σωρό διλήμματα που πρέπει να ζυγίσει μέσα της, όπως την ανάγκη της για οικογένεια και κυρίως για την μητρότητα που πολλές φορές μπορεί να αποτελέσει τροχοπέδη στην σταδιοδρομία της. Άλλωστε, επικρατεί η αντίληψη ότι η μητέρα είναι συνήθως αυτή που θα βάλλει στην άκρη την εργασία της και την καριέρα της για την ανατροφή των παιδιών της. Λανθασμένη μεν, υπαρκτή δε.
Οι δυσκολίες όμως παραμένουν και το αίτημα για ποιότητα στην επαγγελματική τους ζωής, όσον αφορά στις συνθήκες και την αμοιβή, χρήζουν περαιτέρω βελτίωσης και ριζικής αλλαγής.
Η γυναίκα είτε στην οικογένεια είτε ως στήριγμα ψυχολογικό και συναισθηματικό είτε ως εργαζόμενη είτε ως ένα πολυεργαλείο δύναμης και αντοχής για τον περίγυρό της, καλείται να είναι συνεπής και στις επαγγελματικές της υποχρεώσεις.
Οι αντιλήψεις, η προσωπική στάση ζωής, δεν είναι τόσο ατομική υπόθεση. Είναι αποτέλεσμα της συνολικής κοινωνικής συνείδησης που υιοθετεί μια κοινωνία και που γαλουχεί με αυτήν τα μέλη της.
Σε μια δημοκρατική κοινωνία, όπως η ελληνική, όλοι μας οφείλουμε να δείχνουμε τον δέοντα σεβασμό προς την γυναίκα συνάδελφο, την γυναίκα μαχητή, την γυναίκα μάνα. Και δεν θα πρέπει να θεωρηθεί αδυναμία από την πλευρά του αντρικού φύλου η δίκαιη παραχώρηση ευέλικτων δικαιωμάτων και όρων προς την γυναίκα, λόγω του πολλαπλού ρόλου και των υποχρεώσεών της.
Σε όλη μου την επαγγελματική σταδιοδρομία έχω μάθει να σέβομαι όχι μόνο τις γυναίκες μητέρες, όχι μόνο τις γυναίκες συναδέλφους μου, όχι μόνο τις γυναίκες αγωνίστριες, αλλά γενικά την γυναίκα που ξέρει με αξιοπρέπεια να τιμά τον εαυτό της και τους συνανθρώπους της, την γυναίκα που ξέρει όχι μόνο να διεκδικεί, αλλά και να μεταδίδει τον σεβασμό προς το πρόσωπό της.
Κυρίες και Κύριοι,
Να γνωρίζετε ότι εκδηλώσεις τέτοιου είδους είναι πολύ σημαντικές, καθώς δίνετε το «παρών» στον κοινωνικό παλμό, κάνετε αισθητή και απόλυτα αξιοκρατικά ενεργή την παρουσία σας σε μια δημοκρατική κοινωνία, αλλά και παράλληλα μεταφέρετε το μήνυμα της αφύπνισης και επαγρύπνησης σε όλες τις γυναίκες.
Κλείνοντας θα ήθελα να θυμίσω τα λόγια του Γερμανού Φιλόσοφου Αρτούρ Σοπενχάουερ: «Η όμορφη γυναίκα είναι στολίδι και η καλή θησαυρός».
Τέλος, εγώ θα πρόσθετα ότι η γυναίκα είναι το λουλούδι που δεν πρέπει ποτέ να αφήνουμε να μαραθεί, για να μη γεμίσει η ζωή μας μοναξιά και θλίψη.»
Τζανέτος ΦΙΛΙΠΠΑΚΟΣ 